GReenevolution

  φωτογραφία από ecotree.gr Με τον όρο "πράσινη επανάσταση" αναφερόμαστε σε αυτήν ακριβώς την διαδικασία της αύξησης την παραγωγικότητας των καλλιεργειών μέσα από την αύξηση των εισροών(λιπάσματα-φυτοπροστατευτικές ουσίες,επέκταση των συστημάτων άρδευσης νέα υβρίδια κτλ) η οποία είναι η αλήθεια αύξησε κατά πολύ την παραγωγικότητα των καλλιεργειών μας. Αυτή η πραγματικά εντυπωσιακή αλλαγή όντως απάντησε στην ανάγκη για αύξηση της παραγωγής, ικανή να θρέψει τον όλο και περισσότερο πληθυσμό της γης.  Η αλήθεια όμως είναι πως αυτή η στρατηγική δεν έγινε χωρίς κόστος, Η ποιότητα των βασικών πόρων παραγωγής όπως το έδαφος, το νερό, και άλλοι υποβαθμίζονται και μειώνονται λόγω της υπερεκμετάλλευσης τους. Χαρακτηριστικά παράδειγμα είναι ο περιορισμός των υδατικών αποθεμάτων(λόγω της αλόγιστης χρήσης τους), η υποβάθμιση των εδαφών(εδάφη με υψηλά άλατα, κατεστραμμένη δομή, αύξηση των διαβρώσεων κτλ) Αυτοί οι παράγοντες σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή υποθηκεύουν το μέλλον της παρα

  φωτογραφία από novagreen.gr    Πριν λίγες μέρες και πιο συγκεκριμένα στις 5 Ιούνη έχει θεσμοθετηθεί η η ημέρα περιβάλλοντος. Είναι μια θεσμοθετημένη ημέρα που στόχο έχει την ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινωνίας απέναντι ίσως στην μεγαλύτερη πρόκληση που καλούμαστε να απαντήσουμε όσο είναι νωρίς. Αυτή προφανώς δεν είναι άλλη από την κλιματική αλλαγή αλλά και γενικότερα η υποβάθμιση του περιβάλλοντος.     Οι δράσεις που θα πρέπει να κάνουμε(ανακύκλωση, καθαρές μορφές ενέργειας, μείωση αχρείαστης  κατανάλωσης) είναι λίγο έως πολύ γνωστές. Στο παρόν μικρό άρθρο θα θέλαμε να μιλήσουμε για ίσως λιγότερο γνωστές μορφές ατομικών πρακτικών παραγωγών  αλλά και καταναλωτών αγροτικών προϊόντων.     Πιο συγκεκριμένα λοιπόν η πρωτογενής παραγωγή θα πρέπει να προσαρμοστεί στις νέες μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες. Θα πρέπει να έχει ως βασικό στόχο όχι μόνο την παραγωγή του σήμερα αλλά και του αύριο. Με αυτήν την λογική οι παραγωγοί μας θα πρέπει να  αντιληφθούν ως πολύ σημαντική την δια

φωτογραφία από https://www.garden-genesis.gr/ Μια ίσως από τις πιο σημαντικές καλλιέργειες της χώρα μας είναι η ελιά. Μια καλλιέργεια με μεγάλη ιστορική-πολιτιστική αξία, όχι μόνο στην χώρα μας βέβαια αλλά και σε όλη την μεσογειακή λεκάνη.  Η ελιά σαν καλλιέργεια αντιμετωπίσει μια σειρά από ασθένειες αλλά και εχθρούς ένας εκ των οποίων είναι και ο δάκος της ελιάς(Bactocera oleae).   Ο δάκος είναι ένα έντομο το οποίο προκαλεί μεγάλες ζημιές τόσο στην ποσότητα όσο και στην ποιότητά του παραγόμενου προϊόντος. Αυτό το "καταφέρνει" καθώς το ενήλικο έντομο τσιμπάει τον καρπό αφήνοντας τα αυγά του τα οποία εκκολάπτονται και υποβαθμίζουν τον καρπό και το λάδι. Αν σκεφτούμε μάλιστα πως σε μια χρονιά υπάρχουν παραπάνω από μία γενιές, καταλαβαίνουμε πως η καταστροφή από τον δάκο μπορεί να είναι πολύ μεγάλη.  Τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν αρκετές δραστικές ουσίες που μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε για την καταπολέμηση του που όμως πλέον έχουν αποσυρθεί. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις τέτοιω