Όλοι οι οργανισμοί λοιπόν έχουν ανάγκη από συγκεκριμένες συνθήκες, όπως υγρασία,θερμοκρασία,αλλά και άλλους οι οποίοι είτε προμοτάρουν την αναπτυξη τους είτε την αναστέλουν. Κάθε λοιπόν οργανισμός έχει ένα κάτω όριο,ένα πάνω όριο και αναμεσα στα δύο ένα άριστο σημείο. Για να γίνει αυτό κατανοητό ας δώσουμε ένα παράδειγμα. Ένα χεινερινό λαχανικό αρχίζει να αναπτύσσεται και σταματάει την ανάπτυξη του σε χαμηλότερες θερμοκρασίες από ένα καλοκαιρινό λαχανικό, έχοντας ταυτόχρονα ιδανική θερμοκρασία ανάπτυξης χαμηλότερη από το αυτό.
Οι ανάπτυξιακές συνθήκες όμως είναι ένα πολυπαραγοντικό ζήτημα στο οποίο επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες όπως (πέρα από την θερμοκρασία) ή επάρκεια θρεπτικών,ο ανταγωνισμός,η φωτοπερίοδος,η επάρκεια νερού και άλλοι.Ετσι λοιπόν ο συνδιασμός αυτών τον παραγόντων καθορίζει εν τέλει την πορεία της ανάπτυξης.
Αυτή ακριβώς η λογική ισχύει όχι μόνο για τα φυτά μας αλλά και για τους οργανισμούς που μας δημιουργούν προβλήματα όπως τα ζιζάνια,οι παθογόνοι μικροοργανισμοί και οι εχθροί. Ετσι λοιπόν η γνώση της βιολογίας τους παίζει βασικό ρόλο στην αντιμετώπιση τους. Για παράδειγμα ένα έντομό ας πούμε πως χρειάζεται 20 βαθμούς για να εκολαφθούν τα αυγά του,δεν αναμένουμε να έχουμε προσβολες τον φλεβάρη από αυτόν.
Συμπερασματικά λοιπόν αυτό που εξάγεται είναι πως η γνώση του τρόπου ανάπτυξης του κάθε φυτού αλλά και των βασικών εχθρών αλλά και παθογόνων του είναι το βασικότερο εφόδιο για μια επιτυχημένη καλλιέργεια.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου