![]() |
φωτογραφία από doraagri.com |
Οι νηματώδεις συγκεκριμένα τρυπούν με μια δομή που έχουν (στιλέτο) τις ρίζες των φυτών(δημιουργώντας τα γνωστά εξογκώματα στις ρίζες) και έτσι δημιουργούν προβλήματα τόσο στην λειτουργεία του ριζικού συστήματος αλλά και γενικότερα στην ίδια την ανάπτυξη του φυτού. Πιο συγκεκριμένα λοιπόν οι νηματώδεις προκαλούν:
1) μηχανικές βλάβες στις ρίζες
2)οι τρύπες που αφήνουν αποτελούν πύλες εισόδου για άλλους παθογόνους(δευτερογενείς προσβολές)
3)οδηγούν σε νεκρώσεις τμήματος της ρίζας
4)οδηγούν σε καχεκτικά φυτά υποσκάπτοντας την παραγωγική τους δυναμική
Όσον αφορά την αντιμετώπιση τους υπάρχουν τόσο τα καλλιεργητικά μέσα όπως ηλιοαπολύμανση, καλό όργωμα, χρήση υγειών φυτών, αμειψισπορά καθώς επίσης και η χημική καταπολέμηση χρησιμοποιώντας γνωστές δραστικές όπως fluopyram, fosthiazate, oxamyl και άλλες.
Τα τελευταία χρόνια στην αντιμετώπιση των νηματωδών έχει εισέλθει και η χρήση παθογόνων προς αυτούς μικροοργανισμούς. Ένας τέτοιος μικροοργανισμός είναι ο μύκητας Paecilomyces lilacinus ο οποίος είναι ένας μύκητας που έχει ωοκτόνο δράση αλλά μπορεί και να σκοτώσει ενήλικους νηματώδεις.
Πιο συγκεκριμένα οι υφές του μύκητα εισέρχονται στα αυγά του νηματώδη(διαλύοντας την δομή των αυγών χρησιμοποιώντας ένζυμα) και οδηγούν στην θανάτωση των λάβρών του νηματώδη καθώς τις αντικαθιστούν με την μάζα των υφών του. Ακόμα ο μύκητας μπορεί να οδηγήσει στην θανάτωση των ενηλίκων νηματωδών καθώς παρασιτεί πλήρως σε αυτούς διαταράσσοντας παράλληλα και την αναπαραγωγική τους ικανότητα.
Η χρήση του Paecilimyces lilacinus δίνει μια νέα διέξοδο στην βιολογική αντιμετώπιση των νηματωδών καθιστώντας την λιγότερο περιβαλλοντικά επιζήμια. Επιπλέον η χρήση νέων μεθόδων αντιμετώπισης των νηματωδών είναι πολύ σημαντική και για έναν άλλο λόγο. Σπάει κατά το κοινώς λεγόμενο την ανθεκτικότητα που έχουν αναπτύξει οι νηματώδεις σε δραστικές λόγω της μεγάλης τους χρήσης κατά το παρελθόν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου